Het eerste wat we doen als we aankomen in Cuxhaven is op zoek gaan naar de haven. Cuxhaven is vast leuk, maar we zijn hier omdat we het eilandje Neuwerk willen bezoeken. Gekkenwerk Neuwerk stond voor afgelopen herfst al op onze planning, maar het wachten was toch op de zomer,
Dit waddenproject loopt inmiddels drie jaar. Tijd voor een kleine tussenstand. De teller van het aantal bezochte Waddeneilanden staat inmiddels op eenentwintig. De aan de landkant gelopen kilometers over dijken en door kwelders heb ik niet geteld, maar het moeten er honderden zijn. Sinds ik eind maart het eiland Juist
Het heeft iets magisch. Van het duin afdalen naar het strand, vanaf daar van het eiland weglopen richting het grote niets, op dat ene bootje na dat als een stipje aan de horizon op ons ligt te wachten. Gehaktbal Het heeft ook iets vrolijks, zo’n plukje over het wad uitwaaierende
Het water zakt, zakt verder, verdwijnt. Op de diepe, grillige vaargeul na waarin onze boot ‘de Noordster’ twee uur geleden voor anker is gegaan. Pas nu negentig procent van het water om ons heen land is geworden zien we hoe precies het er bij het varen in dit ondiepe gebied
Al heel lang had ik mijn zinnen gezet op een bezoek aan Rottumeroog, ‘het zesde Nederlandse Waddeneiland’. In mijn hoofd het onbewoonde eiland waar ooit Jan Wolkers en Godfried Bomans ieder een week in totale afzondering doorbrachten en daarmee toch een beetje de heilige graal van het Nederlandse Waddengebied. Mythevorming
Het waait en het hagelt. En alsof dat nog niet guur genoeg is hebben de kiezers in Nederland twee dagen geleden een extreem rechtse partij tot de grootste gemaakt. Ik ben op weg naar Warffum, geen slechte timing om me te oriënteren op een plek in het Waddengebied waar ik
Zaterdag, de enige hele dag die we hebben op dit eiland, dus vroeg uit de veren. Nog voor de winkel om acht uur open gaat sta ik voor de plaatselijke super voor brood en beleg. Broodjes bakken kunnen ze wel in Duitsland, als het gaat om kaas is het toch
De busrit van Groningen naar het Duitse Leer is ons inmiddels vertrouwd. Sinds de spoorbrug bij Weener in december 2015 werd aangevaren door een vrachtschip ligt de trein op dit traject er uit. De herstelwerkzaamheden schijnen nu toch echt te vorderen, maar tot die tijd stappen we vrolijk in de
Hotsend en klotsend door het zo nu en dan behoorlijk hoge water bereiken we na drie kwartier het eiland, daarna wordt de versnelling ingezet en crossen we in volle vaart over het eiland richting het dorp, er lijkt geen tijd te verliezen. Het dorp blijkt een dorpje, lief en klein,
Het is zeven uur als de wekker gaat. Wie met openbaar vervoer richting het eiland Mandø wil, moet vroeg uit de veren. We hebben een appartementje gehuurd in Tønder, een leuk historisch stadje op drie kwartier treinen vanaf Ribe, de oudste stad stad van Denemarken. Gisteren informeerden we bij de
