Vijf februari 2021. Bang om de busaansluiting op de kop van de afsluitdijk, en daarmee de boot, te missen, neem ik voor de zekerheid een bus eerder. Bang om een aansluiting te missen, ik heb het vaker. Omdat bange mensen nu eenmaal vaker de aansluiting missen. Maar als je een
Het is half zes in de ochtend als ik de voordeur van mijn logeeradres in Groningen achter me dichttrek. Ik heb besloten het eiland Borkum in een dag te doen, maar dan natuurlijk wel een lange. ‘Dan heb je Borkum ook echt wel gezien’, houden verschillende mensen mij voor. Zou
Ik fiets van Oudeschild de polder in, verder naar boven. Texel heeft veel polder, en dwars door veel van die polders lopen dijkjes en wandelpaden waarover het lekker struinen is. Maar er zitten ook stukken tussen waar weinig te beleven valt. Zo heb je op Texel een aantal grote bollen- en
Het eerste Waddeneiland waar ik voet aan wal zet is Texel. Ik ben een jaar of twaalf als ik samen met mijn vader, moeder, broer en zus de oversteek maak van Den Helder naar Texel, we zullen er de herfstvakantie doorbrengen in een huisje bij Den Hoorn. Roombroodjes Wat herinner ik mij van dat
‘Als de Waddenzee dan zo waardevol is, maak hem dan drie keer zo groot’ Mijn oog valt op een kop boven een artikel in het Friesch Dagbad. De tegendraadsheid ervan staat me aan. Wanneer het om de Waddenzee gaat, verschijnen er bij de meeste deskundigen al snel zorgrimpels rond de ogen; alles
‘De wind was nog steeds de oude. Hij sleep stenen af en knakte bomen, boog ruggen. Het kon de oude wind niet schelen wat de mensen deden, of ze bleven of vertrokken. Het ging hier helemaal niet om een beetje mens.’ Van Groningen naar Leer We vertrekken richting Hamburg. Vanaf daar zullen
Een klein uur nadat de muziek is afgelopen gaan de laatste lichten uit. Na het publiek stappen nu ook de laatste artiesten in hun auto en vertrekken. De Waddendijk is opeens weer zichzelf, een eenzame wachter in de nacht. Daar staan we dan. Wadopera We zijn vanavond getuige geweest van
Ik loop net als gisteren over het strand van Hoorn naar West aan zee maar ken het strand nauwelijks terug. Liep ik gisteren over een honderden meters breed, vlak strand richting de zee, nu heeft zich tussen mij en de zee een heel nieuw landschap gevormd met duintjes, stroompjes en plassen. Dat
Het is op een morgen in het najaar van 2020, dat ik met Danielle richting Wieringen rij. We laten de grote weg links liggen waardoor het polderlandschap, waar ik op weg naar de afsluitdijk al zo vaak bus doorheen gejakkerd ben, een totaal ander aanzien krijgt. Vergeet de snelle hoofdweg, ga voor
Met de trein naar een eiland, hoe gek wil je het hebben? De echte eilandervaring begint toch op een boot? Niet als je naar het Duitse Westerland gaat, naar het eiland Sylt. Een trein wordt natuurlijk nooit een veerboot, het tempo ligt hoger, een trein schommelt niet, je kunt niet
